Cees Imthorn ontdekte de Chinese geneeskunde en raakte dankzij kruidendrankjes, cupping en acupunctuur zijn darmkrampen kwijt. Nu trekt hij weer de wijde wereld in, in zijn Volkswagenbusje genaamd De Witte.
Je was uitbehandeld in het ziekenhuis?
‘Ik heb een lus in mijn endeldarm en veel littekenweefsel door de bestralingen en het verwijderen van mijn blaas. Het was zo erg dat ik op de gekste tijden naar het toilet moest. Ik werd er ook onzeker van. Ik sleutelde veel aan auto’s, maar heb lange tijd geen wiel durven te verwisselen.’
Hoe kwam je bij de Chinese geneeskunde terecht?
‘Via een vriend hoorde ik over een Chinese kruidenarts. Ik dacht: niet geschoten is altijd mis. Je komt dan in een andere wereld. Hij maakte een foto van mijn tong en voelde aan mijn pols. Ik had veel vuur in mij, zei hij. Dat was logisch, want mijn lichaam was nog volop aan het herstellen van de operatie. Daarna brouwde hij een kruidenmengsel, waarvan ik het sap na het in water te hebben gekookt moest opdrinken. Het was net of je een hap modder nam. Maar ik kreeg weer meer kracht en de darmkrampen gingen weg.’
En de krampen bleven ook weg?
‘Nee, omdat het nogal prijzig was, ben ik na een jaar met de kruiden gestopt. Ik kwam bij een Nederlandse acupuncturist terecht, die samenwerkt met Rijnstate in Arnhem. Dat ziekenhuis verwijst als aanvullende zorg kankerpatiënten door. Ik kreeg cupping, dat zijn glazen vastgezogen aan je rug, waardoor je je schoon van binnen gaat voelen. Via het naalden zetten wordt de doorbloeding beter en krijgen organen meer power. Nu ben ik vrijwel klachtenvrij en heb een prima stoelgang.’
Je bent dus weer actief dankzij de acupunctuur?
‘Ja, dankzij de Chinese geneeskunde trek ik er weer makkelijk op uit. Ik wandel graag in de natuur met mijn hond Boy. Ik geef ‘snuffelcolleges’ aan schoolkinderen, zodat zij de lichaamstaal van honden leren begrijpen. En ik trek er vaak op uit metons Volkswagenbusje. Onze vorige bus heette Lola, deze heet De Witte, want hij is
wit.’
Waar ga je dan heen?
‘We gaan vaak naar bijeenkomsten waar soms wel tientallen Volkswagenbusjes bij elkaar komen. Zo rijden we heel Europa door. Onder het rijden sluit ik mijn stoma op de nachtzak aan. Dat is ideaal. Er kan wel twee liter urine in. Verder neem ik genoeg
stomamateriaal mee. Nee, ik laat me niet beperken en drink bij het kampvuur gerust een paar biertjes mee.’
Tekst: Hans Vinkeveen, Foto: Joris Aben
