Je hebt ‘m misschien al voorbij zien komen: het carnavalsnummer ‘M’n oma, die heeft een stoma’ van Jan Biggel.
We vinden de intentie van Jan mooi. Zijn eigen oma had een stoma, en hij wil met zijn liedje graag het taboe erop verminderen. Dat is iets wat wij als Stomavereniging toejuichen. Lastige onderwerpen bespreekbaar maken maakt het makkelijker om ermee om te gaan. Dus het is fijn als een lied het gesprek erover op gang brengt.
En dat doet het! Het liedje maakt veel los. Via de telefoon, mail en sociale media krijgen we veel reacties. Die wisselen enorm. Er zijn stomadragers die het een ludieke actie vinden, maar anderen voelen zich gegriefd, ze voelen zich voor schut gezet met dit in hun ogen té jolige nummer. En dat was hun (bijvoorbeeld) kanker niet. Ook het acceptatieproces om te leven met een stoma is voor de meeste mensen geen feestje. Graag vragen we begrip voor ook die gevoelens.
Ook het taboe én de onwaarheid dat een stoma stinkt, komt in het liedje naar voren, wat we juist proberen te doorbreken. Dus Jan, je informatie is niet helemaal correct. Je kunt ons altijd even bellen!
Als Stomavereniging ondersteunen wij mensen die leven met een stoma. Dat doen wij op verschillende manieren, onder meer door eerlijke en inspirerende verhalen te delen van mensen met een stoma. Want zó kunnen we mensen blijven informeren en het taboe samen doorbreken. Een voorbeeld hiervan is onze taboedoorbrekende campagne Onbegrensd. Want bovenal willen we laten zien dat je ook met een stoma een goed en fijn leven kunt hebben!
