Dominique (40) kreeg 10 jaar geleden een ileostoma. Ze kampt sinds haar 17e met colitis ulcerosa.
“Mijn ziekte heeft me 2 keer bijna het leven gekost. 10 jaar lang hebben artsen alles geprobeerd met medicijnen, buikoperaties en een pouch, maar de ontstekingen waren niet onder controle te krijgen. Mijn lichaam was zó ziek, dat mijn organen een voor een uitvielen. De laatste keer dat het zo slecht ging, was ik het strijden zat. Ik was óp. Ook omdat ik na iedere ingreep complicaties kreeg, zoals een verlamd been waarvoor ik dan weer moest revalideren. Die laatste keer waren de artsen resoluut: die dikke darm moet er nú uit. Ik kreeg een stoma.
Dat ik 2 kinderen heb kunnen krijgen, is bijzonder. Mijn stoma heeft me mijn leven teruggegeven, en mijn gezin maakt dat ik ook een leven héb. Dat ik betrokken ben bij de maatschappij, en dat ik er mag zijn. Want zaken als werken en sporten gaan niet meer. Daar ben ik nog altijd verdrietig over. De laatste jaren krijg ik er meer ziektes en syndromen bij.
Ik probeer ondanks de pijn en ellende met mijn gezin te genieten van wat wél kan. Als we gaan zwemmen, loop ik gewoon in mijn bikini. Al voel ik me soms net een aap in de dierentuin, omdat mensen onbeschaamd kijken en wijzen. Heel vervelend voor mijn kinderen. Maar ik ben trots op mijn lichaam, ga me niet verstoppen. Ik wil ook niet die moeder zijn die altijd aan de kant zit. Laatst ging ik enthousiast op mijn buik van de glijbaan, en toen vloog mijn lege zakje eraf. We hebben ons rot gelachen. Sindsdien draag ik wel een hoger bikinibroekje.”