Een stoma? Dat is iets voor oude mensen, dacht Julia Gerritsen (27), hockeykeeper bij De Terriërs in de promotieklasse. Maar na de documentaire ‘Shit! De film’ was ze om. ‘Ik heb mijn leven weer terug.’ Julia heeft een stoma vanwege colitis ulcerosa
Wat is er zo leuk aan hockeykeepen?
‘Ik vind vooral de actiemomenten vet. Je weet niet wat er gaat gebeuren en toch moet je reageren. Je staat ook op een positie waar je het verschil maakt. Vooral bij strafcorners en shoot-outs kun je excelleren en het team er doorheen slepen. Bang ben ik niet. Zodra ik mijn keepersuitrusting aan heb, ben ik alleen maar bezig met ballen stoppen.’
Je bent ook niet bang voor je stoma?
‘Die is extra beschermd met een kapje. Alleen na mijn eerste duik na de operatie heb ik even gecheckt of alles nog goed zat. Ik doe ook gewoon mee met de wekelijkse krachttrainingen. Een goede houding is dan belangrijk en dat je naar je lichaam luistert. Hierdoor hoef ik in het dagelijks leven weinig rekening te houden met mijn buik. Dat is fijn en geeft zekerheid.’
Was de stoma dringend nodig?
‘Begin 2013 kreeg ik colitis ulcerosa. Ik had veel pijn en kwam vaak te laat voor de wc. Van een stoma wist ik niet beter dan dat dit iets was voor oude mensen. Ik dacht: ik ga nog liever dood dan voor de rest van mijn leven zo’n zakje op mijn buik. Dat veranderde nadat ik de documentaire zag over het leven van mensen met Crohn: ‘Shit! De film’. Toen begreep ik dat een stoma enorm kan helpen. Nu zou ik niet zonder willen.’
Hoe reageerden je teamgenoten?
‘Ze hebben mij, net zoals mijn vriend, altijd gesteund. Mijn hockey is mijn veilige haven en heeft me er doorheen gesleurd. Toen ik een stoma kreeg, waren mijn teamgenoten trots.’
Je hebt er geen moeite mee om je stoma te laten zien?
‘Ik loop gerust in bikini op het strand. Het is misschien naïef, maar ik denk dat je gewoon niet negatief over een stoma kunt zijn. Wie ermee bekend is, vindt het stoer dat je het laat zien. Wie het niet kent, mag mij altijd vragen wat het is.’
Is je leven sinds de stoma veranderd?
‘De stoma heeft mij mijn leven terug gegeven. Ik kan weer stappen, weer reizen, dat was het eerste waaraan ik dacht toen ik fit was. Alleen is de kater na een avondje drinken wat steviger helaas.’
Tekst: Hans Vinkeveen, Beeld: Joris Aben
