Er zijn verschillende manieren om urine kwijt te raken waaronder:
- Urinestoma (Brickerstoma)
- Uretro-cutaneostomie
Urinestoma (Brickerstoma)
Bij de urinestoma (Brickerstoma) wordt een deel van de dunne darm gebruikt om een directe afvoer van de urine te maken. Hiervoor gebruikt de uroloog een stukje dunne darm van ongeveer 15 centimeter van het laatste deel van de dunne darm. De darm houdt zijn samentrekkende beweging. Het stukje darm wordt aan de ene kant met de 2 urineleiders verbonden. Het andere uiteinde wordt in de buikwand gehecht en met een omgevouwen randje in de huid vastgezet. Dit vormt dus de stoma.
Omdat het stukje darm nog altijd de samentrekkende beweging maakt, wordt de urine als het ware naar buiten bewogen. Hierdoor is er minder kans dat de urine terugstroomt naar de nieren en daar infecties veroorzaakt. Het is wel belangrijk om de kleur, helderheid en geur van de urine in de gaten te houden.
De urinestoma steekt als het goed is 2 tot 3 centimeter boven de buikwand uit. Hierdoor kan het opvangmateriaal rondom de stoma worden vastgemaakt. De stoma werkt als een soort klep en de urine loopt direct in het opvangzakje. Meestal wordt de stoma rechts onder op de buik aangelegd, ook als je tegelijkertijd een darmstoma krijgt. Na de operatie heb je kleine slangetjes (splints) in de urineleiders. Die zorgen ervoor dat je urine goed wordt afgevoerd. De uroloog bepaalt wanneer deze eruit mogen. Dit is meestal na tien dagen.
Uretro-cutaneostomie
De 2 urineleiders kunnen ook rechtstreeks naar buiten worden geleid. Er ontstaan dan 2 kleine urinestoma’s aan weerszijden van de buik (vrijwel altijd hoog in de flank). Soms kunnen beide urineleiders ook in 1 opening op de buik uitkomen. Dit heet een uretero-cutaneostomie. Het nadeel van deze stoma’s is dat er een klein verdiept gaatje in de buik zit dat moeilijk lekvrij kan worden verzorgd.
Deze techniek van urineleiders in de huid wordt zo min mogelijk bij volwassenen toegepast. Dat komt door de grote kans op infecties en vernauwingen op de overgang van de urineleider naar de huid. Deze stoma wordt vooral tijdelijk aangelegd bij baby’s met aangeboren afwijkingen in de lage urinewegen. Zo blijft de nierfunctie op latere leeftijd zoveel mogelijk behouden. Sommige ziekenhuizen leggen deze stomavorm soms ook bij volwassenen aan.